Regie Gabrielle Provaas, camera Pim Hawinkels, geluid Sander den Broeder, productiehuis Tomtit Film en EO. Met steun van Limburg Film Office en het Nederlands Filmfonds.
De samenvatting vermeldt:

“John van Oss (1937), de oude pastoor van Schimmert, staat al decennia alleen aan het roer van de parochies Schimmert en Genhout, kleine kerkdorpen in Zuid-Limburg. Hij wordt een beetje vergeetachtig en kan het niet meer alleen. Twee jonge Indonesische paters, Stefan Musanai (1983) en Charles Leta (1986) arriveren op de pastorie om hem te helpen. Ze zijn vrolijk en leergierig en nemen hun intrek in het kleine klooster aan de rand van het dorp, waar nog zes oude paters wonen. Ze moeten het Nederlands de baas worden, maar de teksten die ze voordragen in de kerk zijn niet gemakkelijk. Meneer pastoor vindt het moeilijk om taken uit handen te geven. Hij kent immers alle mensen uit het dorp en sommigen spreken alleen maar dialect. De twee nieuwelingen staan te popelen om hem te helpen, maar dat gaat moeizaam. Tot overmaat van ramp breekt er ‘een ziekte’ uit waardoor het kerkelijk leven stilvalt en het afscheid van pastoor op de lange baan geschoven wordt. Wanneer kan hij met een gerust hart loslaten?”

GABRIELLE PROVAAS VERTELT
Peter Denneman smm

Medio september 2022 had ik een interview met Gabrielle. Daarin vertelde ze mij het volgende:

“Ik ben geboren (1969) in Schimmert als oudste in een gezin van vier kinderen. Mijn familie had een boerenbedrijf. Ik kon goed leren en verhuisde naar Nijmegen om kunstgeschiedenis te studeren. Vooral moderne kunst trok me aan. Toen die studierichting uit Nijmegen vertrok, ben ik overgestapt op film. Dat beschouw ik als een van de moderne kunstvormen in onze tijd. Ik studeer Film- en Televisiewetenschap en Psychologie in Amsterdam.

Als ik merk dat vanwege het seksueel misbruik allen die met de kerk te maken hebben in een kwaad daglicht worden gesteld, voel ik me geroepen om het een en ander te nuanceren. Pastoor John van Oss ken ik van mijn geboortedorp en ik vind het niet eerlijk dat hij er onder moet lijden. Ik voel er wel wat voor om met hem hierover in gesprek te gaan, of hem misschien wel filmisch te volgen in al wat hij doet, maar ik durf ’t hem niet te vragen. Dan hoor ik van mijn ouders dat twee jonge confraters uit Indonesië naar Schimmert zijn gekomen. Dat maakt mij nieuwsgierig en ik benader pastoor John en kapelaan Stefan en Charles met mijn verzoek. Dat is het begin van het hele proces.

De start van de opnames voor de film is voorspoedig verlopen. Toen kwam corona en alles lag stil. Gelukkig hebben wij daarna, weliswaar met de nodige strubbelingen, de opnames weer kunnen oppakken. Als ik nu terugkijk op het hele proces dan treft het mij dat wij elke tegenslag weer te boven zijn gekomen. Er waren ook maar weinig draaidagen, maar dat is aan het uiteindelijk resultaat niet te zien. Ik ben er trots op!”

N.B.
Gabrielle Provaas (co-)regisseerde onder andere Ouwehoeren en Plastic Harem. Momenteel werkt ze aan haar nieuwe documentaire over schoonmakers, een film in samenwerking met Tomtit Film en KRO-NCRV.